Red field ... een stukje achtergrond .

Tom1 , je beschrijft het zelf al .. algen > redfield > tabel > oplossing.
Helaas is die tabel een weergave van een verschijnsel dat simpel lijkt maar
in de praktijk veel moeilijker werkt.
Ook bij verschillende mensen blijkt dat je uit een eenvoudige meting een resultaat krijgt
dat niet overeenkomt met de theorie.

Wil je het kunnen toepassen dan dien je te weten welke processen uiteindelijk
het gehalte aan nitraat ( of stikstof ) en fosfaat bepalen op een bepaalde
plaats in het aquarium en de eigenschappen van die stoffen.
De samenstelling van het vissenvoer is zeer belangrijk in het geheel.

Nitraat wordt door een heel scala aan bacteriën gemaakt in het filter en de bodem.
Die verschillende bacteriën groeien niet allemaal even hard en daardoor
krijg je bij verstoringen en het opstarten te maken met verhoogde waardes van ammonia en nitriet.
Binnen de biofilms, waar deze bacteriën in zitten krijg je een evenwichts situatie die
er voor zorgt dat het nitraat gewoonlijk tussen de 10 en 20 mg / L zit.
Daar treedt door wisselwerking meestal een verlies aan stikstof op.
Een sterk tekort aan nitraat zal vooral zitten in een flinke opname van planten tov
een lage aanvoer via het voer.
Bij de echte plantenbakken dus. ( stikstof limitering , geeft blauwe alg een hogere kans )

Fosfaat heeft weer een aantal andere eigenschappen.
In diepvriesvoer ( dierlijk ) zit vaak een aanzienlijke hoeveel fosfaat.
De verhouding is ongeveer gelijk aan de ideeale redfield.
Daarnaast zit er ook nog een stukje organisch fosfaat in dat niet valt te meeten.
In het aquarium zal het fosfaat sterk de neiging hebben om
zich te binden aan mulm, ijzer en calcium.
Ook wordt het letterlijk in de bodem getrokken.
De verbindingen die ontstaan zijn vaak heel sterk, onoplosbaar maar
vooral bruikbaar voor algen en niet voor planten.
Op de rand van water en bodem treedt bij voldoende aanvoer
een barriere op die meer fosfaat blokkeerd.
Al het extra ingebracht fosfaat zorgt voor een verhoogde concentratie in het water.

Terug naar de planten ..
Daar geld voor dat voedingstoffen nodig zijn naar hoeveelheid groei.
Groei is sterk afhankelijk van het aanbod van licht en co2.
Als het fosfaat laag is krijg je het volgende :
Bij voldoende licht, co2, stikstof en plantenmest is de groei afhankelijk van dat fosfaat.
Dan zijn de planten vaak sterk in het voordeel omdat die hun groei terugschroeven.
Maar als er helemaal geen fosfaat wordt aangevoerd ( droogvoer ) dan vindt er geen groei plaats.

Bij meer fosfaat in het water is het anders.
De groei is dan vaak afhankelijk van de aanvoer van plantenmest of co2.
De samenstelling van de mest past niet altijd bij dat wat de planten nodig hebben.
Vooral groene algen blijven het in deze situatie veel beter doen dan planten.
Blauwe algen kunnen ook blijven bestaan maar vinden we vaker terug als er problemen zijn
met organische stoffen ( bv rotting ) en verwerking waardoor een lage n-p ontstaat.

In situaties waarbij je last hebt van groene of blauwe algen hebt kun je dus beter streven naar
zo weinig mogelijk fosfaat in het water ipv de streefwaardes uit de tabel.
Daarnaast dien je de plantengroei zo veel mogelijk te stimuleren door het toevoegen van co2 en meststoffen.
Indien beide voldoende aanwezig zijn dan zullen de planten al het ingebrachte fosfaat direct
opnemen voor dat de algen er gebruik van kunnen maken.
Uiteindelijk zullen de algen de strijd van de planten verliezen en het aquariun zal
weer vol kunnen groeien.

Het ontstaan van algen is altijd te danken aan verstoringen.
Een tijdelijke verandering die veroorzaakt een verhoging van organisch materiaal, ammonia en fosfaat.
De bacteriën en planten die deze stoffen normaal verwerken kampen met een
aanpassingsperiode maar de sporen van algen ontkiemen zich dan juist.
Dat zijn de richtpunten die zonder ingrijpen wel zullen verdwijnen maar
in sommige situaties ( weinig stroming ergens bv ) kunnen blijven bestaan.
Deze veranderingen kunnen wel gemaakt worden maar dan rustig.

Het geen hier staat beschreven is voor een groot deel een wiskundige benadering.
Er zijn naast de genoemde factoren en stoffen nog vele andere invloeden die
bepalen of een algje wel of niet genoeg stofjes kan opnemen om te blijven bestaan.

Verwacht geen snelle reacties van uw planten of algen.
Duidelijke verschijnselen treden meestal pas op na 4 of 5 weken van bv bemesting.
Elk stapje wat je zo gaat maken moet je ongeveer 3 weken de tijd geven op in te werken.
Daarbij verander je 1 factor langszaam om zo doende de invloed daarvan te leren.
Je vaste verversingspatroon blijf je gewoon strak volgen.


Op mijn site en die van Adriaan staat nog veel meer.

http://members.lycos.nl/brieneoord/aqua/algenalg.html
http://home.planet.nl/~loon0781/aqua.htm

mvg Tom -- AV de Kempvis en Daphnia

Copyrights liggen bij de auteur