Op zondag 29 Augustus was het dan zover: de allereerst VVV-bakkenschouw. Als belangrijke initiator van dit fenomeen was Hans (beter bekend als Hans7) als eerste de klos; wie zijn hoofd boven het maaiveld uitsteekt.........

En aangezien de bak van Hans inmiddels al "berucht" was door de fraaie foto's die tijdens de constructie van de bak waren gemaakt stapte ik vol goede moed en razend benieuwd in de auto om te beginnen aan de 1,5 uur durende reis naar het pittoreske Almere.

Na ons door de vreemde afslagnummering van de ring van Almere (23-22-21-...............11?!?!?) en de rare routebeschrijving van Hans ("rij om de de "sportschool" heen"....sinds wanneer is een sportschool een nucleaire bunker?) heen geworsteld te hebben bleek dat Hans al ongeduldig zat te wachten totdat er eindelijk iemand naar zijn bak wilde komen kijken. Want alhoewel wij netjes op tijd waren kregen we niet eens de kans om aan te bellen; Hans stond ons al in de deuropening op te wachten.

Na het voorstelrondje; welkomst drankje en wat prietpraat begreep Hans al snel dat we niet konden wachten de bak te bekijken; dus meteen op naar de zolder. En aldaar vielen onze monden open van verbazing.............hier hadden de foto's ons niet op voorbereid. Gelukkig hadden ik en Sieldra dat niet alleen; bij de uiteindelijk (veel te laat!!!) op komen dagen Pepijn (Knetter) en Jan Willem (JWRE) zagen we precies hetzelfde effect.



Paludarium
Het paludarium van Hans heeft de prachtige afmetingen van 250x85x170(werkelijk te benutten ruimte in de bak). Van de 170 hoogte is een goede 47cm waterhoogte waarboven de rest van de bak ingericht is als een wonderschone mini-jungle.



Het watergedeelte heeft een waterinhoud van ongeveer 600 liter; dit wordt nog eens gebufferd door het biologisch filter waar een goede 200 liter water in aanwezig is.

Een extra dimensie aan de bak is het feit dat de gehele bak door Hans zelf, met hulp van zijn goede vriend Rob, in elkaar is gezet. Menige praat en denksessie (immer begeleid door een goede sigaret en een lekker biertje) hebben er toe geleid dat de bak vanuit een stapel planken is opgebouwd tot een behuizing van al dat fraais; waarbij van te voren ieder detail al vaststond en daardoor met uiterste precisie is uitgevoerd.

Iedereen die deze bak ziet en wel eens films of foto's van een jungle dan wel zelf aanwezig geweest is in een oerwoud weet dat er heel goed is nagedacht over de inrichting van de bak. Zowel onder als boven water hoef je alleen de behuizing eromheen maar weg te denken en je waant je al in de tropen. Onder water zorgen fraaie stukken kienhout, enkele keien en een goedgekozen zandbodem in combinatie met het door de turf gekleurde water voor een natuurlijke uitstraling. Boven de waterspiegel lopen de stukken kienhout vanuit het water omhoog de oever op; alwaar ze de fraaie planten, lianen en varenwortel ontmoeten.



Dit geheel is trouwens opgebouwd uit polyestereenplaat (piepschuim) waar Hans het hout stevig in heeft bevestigd. Dit geheel is ingesmeerd met hars en het gedeelte boven water daarna goed bedekt met turf. Dit geeft de gehele bak een mooie natuurlijke ondergrond. Onder water is ook weer gewerkt met hars, maar daar is hetzelfde zand dat ook de bodem bedekt in de hars gegooid.

Levende have
Het leuke van een paludarium is dat je zowel landdieren als vissen kunt huisvesten. In het aquariumgedeelte focust Hans zich volledig op Frans Guyana. Zijn vissenbevolking bestaat dan ook 5 stuks Sleutelgatcichliden (Cleithracara maronni), 3 stuks Apistogramma steindachneri, 3 stuks Apistogramma ortmanni, 3 stuks L121, 20 stuks Bijlzamen (Carnegiella strigata) en 17 stuks Corydoras punctatus. Op korte termijn zal Hans tevens een schooltje voor de middenzone erbij gaan plaatsen; waarschijnlijk Nannostomus marginatus.



Boven in het paludarium hadden 2 stuks Takydromus sexlineatus hun huis gevonden. Naslag in de boeken leerde dat deze dieren in een paludarium goed te houden zijn; zolang er maar droge zones aanwezig zijn. Hans heeft deze droge zones met name bovenin zijn bak goed verzorgd.



Planten
Tot aan het bakkenbezoek had Hans zich voorgenomen geen planten in het watergedeelte te plaatsen. En als plantenaquarium liefhebber was ik dat eigenlijk toch ook wel met hem eens. Alleen een plantje dat van onder water doorgroeit tot door het wateroppervlakte de oever op zou zeker niet misstaan. Gelukkig was ik zo eigenwijs geweest voor hem een plukje Anubias nana mee te nemen (wat overigens weer een stekje was van een eerder van Sugar gekregen Anubias). Deze Anubias zal als die goed aanslaat mooi doorgroeien; zowel onder als bovenwater. Daarnaast is de kans op de fraaie witte aronskelken die Anubiassoorten kunnen produceren in een paludarium ruimschoots aanwezig.



Bovenwater stonden de planten die we in een paludarium mogen verwachten; grote bromelia’s, enkele orchideeën, de meest uiteenlopende varensoorten en hier en daar wat mossoorten. De beplanting mag op sommige plekken wat forser uitgroeien; maar dat is ook niet zo vreemd voor een bak waar de planten pas zo een 4 maanden geleden zijn ingebracht. Wat opvalt aan de beplanting is dat de bont bladerige bladeren die je vaak ziet in paludaria bij Hans ontbreken. Hij geeft dan ook gedurende de middag aan dat hij niet zo van kitscherig ogende planten houdt.



Techniek
Tsjaa...........wat moeten we van de techniek nou nog zeggen bij dit paludarium? Vol jalousie keek ik mijn ogen uit bij al die fraai af- en weggewerkte technische snufjes. Zoals al eerder vermeldt had Hans alles van te voren reeds tot in detail uitgedacht. En dat laat zich zien in de uitvoering.



Alles keurig uitgevoerd met pvc-buis; geen overbodige bedrading en alle aanwezige techniek was goed bereikbaar. Allemaal zaken die bij de meeste mensen helaas ontbreken (mijzelf inclusief).

Het bioloog pompt met een vaartje van ongeveer 2000 liter per uur de aanwezige waterhoeveelheid rond; daarbij filterend over bioballen.
Daarnaast staat er een Eheimfilter die beide watervallen voorziet van stromend water; uiteraard ook weer apart regelbaar.
De nevelinstallatie wordt voorzien van osmosewater dat uit een ander compartiment van het filter komt. Het gebruik van osmosewater is noodzakelijk voor een nevelaar om kalkaanslag op de balderen en op de ruiten te voorkomen.



De verlichting komt van 2 stuks natriumhogedruklampen die de bak tevens als voorname warmtebron dienen. Daarnaast hingen er nog enkele kleine spots in de lichtkap. Zowel verlichting als nevelinstallatie zijn met tijdschakelaars uitgerust.

Langs de ruit heeft Hans gezorgd voor een luchtstroom om condensvorming aldaar te voorkomen. Tevens kan hij warme lucht direct uit zijn bak naar buiten blazen mocht de bak te warm worden.

U kunt het lezen; aan ieder detail is gedacht. En wel tot het extreme; mocht de bak onverhoopt overstromen dan is de vloer om de bak zodanig gelegd dat het water afloopt in de richting van het biologisch filter. Daar zijn enkele sensoren geplaatst die zodra ze nattigheid voelen een pomp in werking stellen die het water direct afvoert naar riool.

Tips/opmerkingen/adviezen
Tsja; en daar zaten we (Jan Willem, Pepijn en ikzelf) dan met onze grote monden op de vraag van Hans: hebben jullie nog tips.............

Zeggen dat de planten nog wat moesten groeien had namelijk geen zin; dat wist Hans ook wel, en wat kan je nou verwachten van een zo recent beplante bak? En voor de nog ontbrekende begroeiing op de wanden gold hetzelfde.

Na veel zuchten en steunen konden we eerlijk gezegd niet veel nuttigs bijdragen. Hooguit wat meer klimplanten (Hydrocotyle leucocephala werd geopperd en zal Hans op korte termijn van me krijgen) en mossen in de bak aanbrengen, maar meer konden we op plantengebied niet verzinnen.

Wel kreeg Hans nog de tip om in het watergedeelte eens aan killies te denken voor wat meer kleur. En als de liaan linksboven weg zou lopen in een plantje met een bosachtige structuur (b.v. varen) zo het NOG fraaier ogen.




Tevens opperde Pepijn een idee om het watergedeelte wat meer te belichten d.m.v. spots aan te brengen zodat nog beter te genieten is van de diepte van het aquarium; die nu een beetje verloren gaat door het door de turf bruine water.

Verder konden we Hans alleen maar complimenteren voor zijn bak; die werkelijk perfect geplaatste liaan; die mooie waterloopjes maar toch vooral de natuurlijke uitstraling van zowel land als watergedeelte.

Tot slot
Hoewel het goed mogelijk was, konden we toch echt niet eeuwig naar de bak blijven staren en doorkletsen. En dus werd het ook voor ons uiteindelijk tijd om naar huis te gaan. Uiteraard niet voordat er nog de nodige plantjes werden uitgewisseld tussen Jan Willem, Pepijn, Hans en ikzelf; waarbij Hans uiteraard de nieuwe plantje meteen in de bak kon plaatsen.



Hans, bedankt dat je als proefkonijn voor deze bakkenschouw wilde dienen. Je bak was de trip naar Almere op zijn minst 10 keer waard. Buiten dat was het ook simpelweg leuk weer eens wat gezichten achter de postings op VVV te ontmoeten. Het was me een waar genoegen!

Marco

P.S.: De volgende bakkenschouw is bij Ray; zie kalender en meetings voor nadere details.