Inleidend praatje

Reeds op 20 februari mocht de hele VVV-meute afreizen naar Dordrecht om daar het aquarium van Louis te gaan bewonderen. Waar normaal de kreet opgaat “hoe dichter bij Dord, hoe rotter het wordt� gold dat die dag alleen voor het vinden van het juiste huis, maar zeker niet voor het aquarium.

Van te voren waren de bezoekers wel enigszins benauwd voor de waarschijnlijk onvermijdelijke gekte van Dina en Louis alwaar het de muziek van wat rollende zwerfkeien betrof.

Maar de foto’s die Louis zo af en toe voorbij laat schieten beloofden zoveel goeds dat zelfs door die zure appel door een flink aantal mensen werd heen gebeten. Zo konden we bij Louis en Ria begroeten: Jaap, Johan Veenhof, MartinK, Dina, Marcombv en Apisto. Ook Hans had eerder op de dag zijn neus al laten zien al was hij veel en veel te vroeg komen opdagen. Het was duidelijk om de rest te ontlopen, want hij had zijn neus al weer gedrukt voordat het echt gezellig werd

Iedereen die al een tijdje op het forum langs komt weet dat Louis telkens weer ieders verbeelding tart met de foto’s uit zijn aquarium. Een ieder waande zich in de Amazone bij het zien van die fraaie foto’s waarop ook zo af en toe eens een redelijk fors visje voorbij kwam zetten. En wij maar denken dat dat kwam omdat de bak niet zo groot was en de vissen daardoor naar verhouding groot leken……………..little did we know………….

Het aquarium

Om maar met de deur in huis te vallen: die visjes waren niet naar verhouding groot………….die vissen waren monsterlijk! Het waren Oscars!

Oftewel: Astronotus ocellatus. En daar waren Discussen en Maanvissen onverbiddelijk strijden om wie nu eigenlijk koning danwel keizer van de amazone genoemd mag worden, zijn het vergeleken met deze monsters beiden mietjes te noemen. Deze dieren die redelijk eenvoudig een lichaamslengte van 35 cm kunnen bereiken zijn ook nog eens voorzien van een bek waar je u tegen zegt.


Imponerende "monsters"

Wie nu denkt dat deze enorme dieren de baas zouden zijn in de bak komt bedrogen uit. Louis heeft namelijk ook nog 4 stuks Hypselecara temporalis rondzwemmen, waarvan een koppel. Dit koppel van deze fraaie substraatbroedende cichlide verdedigde hun territorium dusdanig dat zelfs de woeste Oscars aan de kant gingen. Helaas ging dat dominante gedrag ook ten kosten van de andere 2 temporalissen waarvoor het dan ook beter zou zijn om die weg te vangen en bij een andere liefhebber onder te brengen.


Hypselecara temporalis

Het koppel temporalissen zorgt in het aquarium van Louis regelmatig voor nageslacht. Deze prachtige dieren met hun voornamelijk rood-roze tekening hebben het dus duidelijk naar hun zin in het aquarium. Het dierenbestand werd gecompleteerd door een Hypostomus plecostomus.


Het koppel temporalissen

Het aquarium van Louis heeft een mooi (gedeeltelijk) zelfbouw meubel dat fraai is afgewerkt. Dit meubel bevat een uiteraard veel te klein aquarium met de schlemielige afmetingen van 200*70*60. Maar waar Louis eerst tijden Ria aan haar hoofd zeurde voor een grotere bak, is hij er nu die toestemming er eindelijk is opeens gewoon te lui voor!

Het aquarium wordt gefilterd door middel van een biologisch filter waar Louis de techniek, zoals verwarming, aan het oog van de genietende aquariaan kan onttrekken.



Op de oudere foto’s van de bak van Louis was een andere inrichting (welke ik gelukkig ook live heb mogen aanschouwen) te zien dan degene die we tijdens de bakkenschouw voor onze neus kregen. Met de vorige inrichting had de bak een prachtig mysterieus effect meegekregen door de vele stukken kienhout die de bak sierden. Het nadeel daarvan was echter dat de grote Oscars nog maar weinig zwemruimte over hadden en bij de onvermijdelijke kibbelpartijen zich af en toe behoorlijk blesseerden omdat zo een stuk hout op de vluchtroute lag.


De nieuwe inrichting

Daarom had Louis besloten de inrichting aan te passen en meerdere kleinere stukken hout te vervangen door een enkel zeer groot exemplaar. Dit heeft niet alleen gezorgd voor een grotere vrije zwemruimte, maar ook voor meer dieptewerking in de bak. Dit laatste komt vooral door de prima plaatsing van dat grote stuk kienhout waardor de bak nog langer en dieper over komt.


Deze jongens willen zwemruimte

Maar waar elk nadeel zijn voordeel “heb� heeft ook ieder voordeel zijn nadeel…………..want opeens was er wel erg veel kale achterwand te zien. Nu heeft Louis een redelijk ogend exemplaar, maar het blijft geen mooi gezicht zo een achterwand die in een keer omhoog komt zo aan het einde van de bak. Nu is begroeiing daartegen vaak een adequaat middel maar ja……….met wat moet je dat laten begroeien? Terwijl ik mijn hersenen daarover aan het pijnigen was (Javavaren?.........nee, komt niet uit die biotoop…………..Javamos?...idem………..Algen?...die moeten maar net willen……Anubias?..........ook al niet biotopisch verantwoord) was het al weer tijd voor het inmiddels traditionele en afsluitende planten-ruil-festijn. En natuurlijk had Dina weer de onvermijdelijke Riccia meegenomen (al was het alleen maar om mij de ogen uit steken). Maar wacht eens ff………..Riccia? Laat dat nou een cosmopoliet zijn! Voordat ik een woord kon uitbrengen had Louis al bewezen me en stap voor te zijn en had hij al het grootste gedeelte van de Riccia voorraad ingepikt. En nu maar hopen dat het geaccepteerd wordt door de Oscars……..


Ff verbouwen

Want dat moet je met die lerpen altijd maar weer afwachten. Ze houden er namelijk niet zo van als je als eigenaar van het aquarium denkt een bak naar eigen inzicht in te richten. Dat bepalen ze verdorie altijd zelf nog wel! Zo mochten wij aanschouwen hoe de Oscars besloten om het zand van achter uit de bak maar eens vooraan neer te gooien en werd er ook getracht wat stukken hout te verplaatsen. Nog ff en de stenen vliegen ook nog door de bak!


De aanwezige dieren konden het prima met elkaar vinden...


Alhoewel..........
Maar het blijft heerlijk genieten van zulke dieren met een eigen karakter. Zo werden ook de aanwezige fotografen (en wannabee’s) regelmatig van dichtbij bekeken met een blik in de trend van: “wat mot dat? wat kommie doen?�. Met zulke beesten laat je het als eigenaar dan ook maar over je kant gaan dat je je maar hebt te schikken naar hun wensen.


"Wat mot je?"

Tot slot

Alweer voor de tweede keer de bak van Louis gezien hebbende ben ik toch ook de tweede keer weer danig onder de indruk geraakt van zowel de schitterende dieren als de mooie inrichting van de bak. Het maakt mij des te nieuwschieriger naar wat de keurmeester er van gaat zeggen bij de uitslag van de districtskeuring op 19 maart.

Namens alle bakkenbezoekers: Ria en Louis bedankt voor de gastvrijheid en succes bij de districtskeuring!