Ik dacht meteen een aquarioot te zijn…..

Mijn eerste ervaring als aquarioot (was ik toen al een aquarioot of alleen nog maar naïef?) Hoe dan ook, ik had drie schitterende Clownbotia’s in een 60 cm bak. Ja, dat heet “beginner�. In een 60 cm bak! De stakkerds.
Op aanraden van de aquariumzaak nam ik er zelfs drie, het waren toch “groepsdieren….�. Alsof een piepklein groepje van drie een echte Clownbotiagroep zou zijn. Maar wist ik veel. Ik vertrouwde deze zaak alsof het mijn ouders waren. Ja en amen zeggen. Zij wisten alles, ik wist niets.
Ook wist deze zaak wat ik allemaal had zwemmen, het was een klein zaakje en ons kent ons, lieve mensen. Zij wisten dat ik óók prachtige appelslakken had. Maar Clownbotia’s erbij? Helemaal oké hoor, geen enkel punt. Dus gerustgesteld. En trots naar huis met mijn nieuwe aanwinst.
In de praktijk bleek dat een zeer slecht idee. De nabroed van mijn lieve appelslakken verdween als sneeuw onder de zon! Ze waren luxe borrelsnacks voor mijn nieuwe aanwinst, de Clownbotia’s. Leuk voor de Clowns, maar ik had geen appelslak meer over! En die hadden toch het eerste recht in mijn bak. Ik vond dat de Clowns zich toch wat als gasten moesten gedragen! Nee dus. Vreselijk. Juridisch kun je nergens terecht om namens je appelslakken een advocaat in te schakelen. En tegen wie? De Clowns of……die zaak die me zo “adviseerde�?
En toen ging ik toch maar eens alles ‘bestuderen’. Boeken lezen en…internet op allerlei plekken aanklikken. Daar kwam ik VVV tegen. Nou, die maakte wel een paar dingen heel erg en keihard duidelijk. Ik moest wel even slikken, maar voelde dat ik toen echt nog geen “aquarioot� was. Toch kan ik nu eerlijk zeggen dat ik zoveel heb geleerd dat ik me verbeeld enig verstand te hebben van aquaria. En hoe meer ik leer, des temeer plezier ik heb in deze hobby van waterwissels, plantenvoeding, meten (is weten), noem maar op.
Ja, ik durf te denken dat ik nu eindelijk een aquarioot ben. Joepie!

Evelien