Bakkenschouwen in het buitenland

Inleidend geleuter

Het is negen uur als de wekker gaat. Na als een wezenloze een aantal keren naast de snooze-button geramd te hebben dringt het langzaam tot me door dat er iets niet klopt. Het is te laat voor een doordeweeksedag, maar voor een weekenddag hoort in de 1e plaats de wekker niet te gaan, en in de 2e plaats ZEKER niet zo vroeg.

Terwijl ik eindelijk die rot knop weet te vinden dringt het langzaam tot me door dat dit een gedenkwaardige dag is. Het waarom heeft nog een paar minuten extra nodig, maar dan weet ik het weer: dit is de 1e keer dat VVV een bakkenschouw gaat houden in het buitenland! En nog wel 2 stuks tegelijk ook!!

Opeens wakker genoeg "spring" ik uit bed terwijl ik informeer wat Sieldra op de broodjes wil voor onderweg. De bestelling opnemend waggel ik naar de studeerkamer om te kijken of er nog last-minute ontwikkelingen zijn op het forum. Ach, het valt mee, slechts 435 nieuwe berichten sinds de vorige avond rond 10 uur......

Als je dan ziet dat daarvan minstens de helft in het topic "Oriëntatie op de orient" is geplaatst begin je toch te vrezen voor problemen waardoor de hele trip niet door zou gaan. Overstromingen sprongen om de een of andere reden als eerste door mijn hoofd. Maar goed, ik had beter kunnen weten. Het topic was natuurlijk alleen maar weer gevuld met geklets en wat steken onder water omdat iedereen zich al te buiten ging aan voorpret.

Gerustgesteld werden de verdere ochtendrituelen afgewikkeld. En na voedsel voor een heel weeshuis ingeladen te hebben (je weet het maar nooit met die zwangere vrouwen, voor je het weet zitten ze het interieur van je auto op te vreten) was het om iets voor half elf tijd om op weg te gaan. Er schijnt overigens een magische verbinding te zijn tussen mijn autosleutel en de hemelse sluizen. Zodra ik het contactsleuteltje omdraaide barste er een bui los die ons tot Utrecht zou achtervolgen.....


Krima



Met de routebeschrijving van Sonja in de hand reden we, zeker voor mijn doen, opvallend probleemloos Hengelo binnen en kwamen we aan bij het huis van Krima; oftewel Kris en Wilma. Oftewel: Wilma en Krietjur. Oftewel: Wilma, Kris en een heleboel vis, zoals op het naambordje te lezen was. Met zo een humorvol begin kon de dag al niet meer stuk.

We hadden nog geen stap binnen de deur gezet, of Wilma vroeg zich al of we misschien een "stukje" appeltaart wilden. Vol goede moed zeiden Sieldra en ik meteen volmondig ja en wierpen eens een blik rond de huiskamer. De eettafel flankerend ontwaarden we reeds de 1e twee bakken. Verderop in de huiskamer zaten al de 1e VVV'ers te smikkelen van hun appeltaart. Toen dachten we nog dat ze net begonnen waren aan hun stukken, little did we know......

Na Ton, Jabas, Dorsigera en Rjoemman begroet te hebben viel mijn blik dan eindelijk op het "piece de resistance"; een prachtige maanvissenbak in nog prachtigere afmetingen: 180*75*75. In 1 woord: WOW! Ik heb die even in alle stilte op me in laten werken. Een prachtige school maanvissen als hoofdbewoners geflankeerd door een lekker aantal prachtige Altispinoza's. Zo zie ik het graag; ondanks dat ik kritisch als ik ben de inrichting zelf ietsjes anders had gedaan.


De imposante huiskamerbak


met daarin fraaie, halfwas, maantjes


Overige bewoners


Waaronder Altispinoza X hangbuikzwijn

Terwijl ik nog stond bij te komen van die prachtige bak kreeg ik alweer de volgende schok te verwerken. Wilma kwam aan met de appeltaart. Waar ik dus dacht dat de overige VVV'ers pas begonnen waren aan hun stukken, bleek dat ze al ruim over de helft waren . Dat was geen stuk appeltaart, maar gewoon een kwart appeltaart. Maar eerlijk is eerlijk: hij was heerlijk!


Pristella bij Wilma

Terwijl ik het volgende half uur van de appeltaart zat te snoepen druppelde de ene na de andere VVV'er binnen; Maurits en Monique (Ik zag Sieldra meteen vol ontzag naar d'r buik kijken) en vervolgens Sugarlevi en Wielklem (ik dacht eerst nog dat ze d'r oudere broer had meegenomen; zo lijken die 2 op elkaar ). Overigens was ik onder de indruk van de manier waarop Lisette aan Wilma duidelijk maakte dat het stuk taart wel erg groot was. Je smijt gewoon het hele stuk op de grond, laat Kris de helft opvegen en eet het restant op! Uiteraard kreeg dit goede voorbeeld navolging; zelfs Sieldra vond het allemaal te veel worden.

Wilma kon de verspilling van haar noeste bakarbeid niet langer aanzien en ging als een volleerde gids de 1e groep voor naar boven. Op de studeerkamer stonden de volgende 2 bakken. 1 goed beplante gezelschapsbak met als hoofdbewoners Sumatranen en Regenbogen en 1 bak die maar met 1 doel was neergezet. En dat doel was: probeer alle VVV'ers voor de gek te houden door te beweren dat er garnalen in zitten. Volgens mij ligt Wilma zich nu nog ziek te lachen om iedereen die pogingen ondernam de niet bestaande garnalen te vinden (volgens mij had ze dat trucje al eens bij Hans ook uitgehaald met een niet bestaande Ancistrus).


Grote studeerkamerbak....


...met daarin sumatranen....


.....samen met mooie praecoxen


Ja hoor jongens, er zitten ECHT garnalen in!

Ter afsluiting van de rondleiding mochten we met zijn allen nog naar de zolder alweer Wilma zich uitleeft met haar garnalen kwekerijtje. Met enkele reeds ingerichte bakken en enkelen in opbouw zal de garnalen productie binnenkort op volle toeren draaien. Tijdens de rondleiding was het alleen al mooi om Wilma vol passie over haar bakjes, visjes en garnaaltjes te horen uitwijden. Heerlijk wat deze fantastische hobby met mensen kan doen!


Garnalen kweekstelling


VVV-tuig in de tuin

Weer terug beneden bleek dat inmiddels ook Opzichtertje (die Dina reeds bij Sonja en Thijs de auto uit had geschopt), Kliko en Aniek waren aangekomen, en na hen begroet te hebben ging ik snel nog een kijkje nemen in de tuin, alwaar ook nog een vijver ligt. En zo dicht bij Tuinfluiter zwommen daar natuurlijk geen goudvissen in! Nee, daar zwommen uiteraard prachtige paradijsvissen in, vergezeld door Chinese daniotjes en een kikker die roodharige mensen discrimineert .


De vijver met tuinkabouter


Chinese daniotjes in de vijver


Nog meer fraais in de tuin

Zoals viel te verwachten kwam als allerlaatste van de groep ook Apisto nog eens aankakken, samen met zijn onafscheidelijke mede hobbyfanatiekeling Casper. En Casper kwam binnen, liep de tuin in, ging op zijn knietjes voor de vijver zitten, keek eens even en had binnen 2 minuten de jonge paradijsvisjes gespot waarnaar Wilma al maanden hoopvol had uitgekeken. Het is me niet duidelijk geworden of Wilma nou zo blij was om de jongen nu eindelijk gezien te hebben, of omdat ze eindelijk tegen Sonja kon opscheppen dat zij ze toch lekker ook had.


HEEEEEL kleine Maroni's


Met een andere blik op de bak was hij nog best vol

Ondertussen maakte Apisto de fout door bij Kris koffie te bestellen. Dapper ging Kris naar binnen, om even later pijnlijk aan te geven dat in het Oosten des lands de emancipatie toch ietsje achterstand heeft opgelopen. Hij kwam namelijk met hangende pootjes aan Wilma vragen hoe hij de koffie moest klaar maken. Met wat grinnikende VVV'ers om hen heen legde Wilma het maar eens geduldig uit. En ik waarschuw Kris nog: pas nou op wat je zegt, alles wordt genoteerd. Het mocht niet baten, want even later komt hij lachend naar buiten met Erik zijn koffie met het verhaal dat hij bijna was begonnen basterdsuiker i.p.v. koffie in de automaat te scheppen. Jammer, ik had graag Erik zijn gezicht op de foto gezet bij een slok basterdsuikerdrab

Voor mijn gevoel al weer veel te snel kwam het signaal om op weg te gaan naar de volgende etappe: Sonja en Thijs


Sonnie en Tieske Productions

Zodra ik nog bij Wilma en Kris in de auto stapte bedacht ik me dat we bij de volgende etappe gevoederd zouden worden. Ik wist dat me toen 1 ding te doen stond: die blauwe Saab in de gaten houden en zorgen dat we eerder dan Kliko bij de volgende halte zouden zijn.

Toen we met gillende banden de straat in reden en uitstapten konden we al van verre Dina horen lachen. Dat kon maar 1 ding betekenen: we zaten goed. Toen we ook nog een vreemde snuiter wild gebarend over de schutting zagen staan kon het helemaal niet meer missen. Door Thijs achterom geloodst kwamen we meteen bij het opgestelde BBQ geweld aan, waarbij Dina en Sonja af en aan liepen om alle salades, vlees, sausjes, bestek en borden naar buiten te sjouwen.

In plaats van de dames te helpen gingen wij gewoon naar binnen en naar de bak kijken; we hadden tenslotte niet 2 uur voor niets gereden
Nog even heerlijk in alle rust konden we genieten van wederom een prachtige bak. Misschien niet zo imposant qua grootte als die bak bij Wilma en Kris, maar qua totale schoonheid minstens net zo indrukwekkend. En met mijn op 1 na favoriete vis erin, de sleutelgat cichlide, kon het totaal plaatje al helemaal niet meer stuk.


Imposante schoonheid


Fraaie school Pristella's

Toen langzaam aan de woonkamer van Sonja en Thijs volstroomde met de rest van de groep begaf ik me maar eens naar buiten. Aldaar kwamen net Thijs en Opzichtertje terug van de Chinees. Die hadden even 2 liter satésaus opgepikt. Ik zie die arme chinees al voor me als hij twee van die grote gasten binnen ziet stormen die vervolgens alleen maar 2 liter satésaus komen halen.......geen vriendelijk "sambal bij" dit keer denk ik.


Gezellige drukte in de woonkamer; en een luie Lisette


Je bent een forumverslaafde of niet...

Met de satésaus erbij waren Opzichter en Thijs niet meer te houden de BBQ van het nodige vuur te voorzien, en combineerde Thijs en nuttige met het aangename door een poging te ondernemen zijn buren uit te roken.


Het BBQ-voer was alvast opgehokt

Met een schuinoog naar de 2 pyromanen werden we gelukkig afgeleid door Sonja die uitleg kwam geven bij de vijver en vijverton. Erg leuk gedaan alle twee, zeker ook weer door het afwezig blijven van goudvissen.


De "hoofd"-vijver, helaas niet helemaal helder, wel heel leuk


En met een mooie lelie


De vijverton, vol met leven


Zoals een niet-discriminerende kikkert!

Over de hele verdere BBQ zal ik het gewoon kort houden: pindasaus, veel vlees (waarbij de ene sate nog lekkerder was dan de andere), nog meer pindasaus, heerlijke salades, lekker bier, en aan het eind van de rit: te veel pindasaus. Anderhalve liter wel te verstaan......goed ingeschat jongens!

Terwijl de gezelligheid nog in volle gang was werd het voor mij en Sieldra toch al tijd om huiswaarts te gaan. Maar ik had de 2 rondleidingen die Sonja had gegeven gemist en moest hoe dan ook de puffertoop nog zien en niet te vergeten mijn aanvullingen voor de sleutelgat-clan. Sonja had er namelijk 2 beloofd!

Gelukkig was Sonja nog bereid ons een prive rondleiding te geven langs de studeerkamer met de puffertoop, een Aqua-40 en Endler-kweekbak. Uiteraard was de puffertoop daarbij favoriet, waarbij Sonja me uitgebreid heeft uitgelegd hoe je bij die ronde vreetzakjes de mannen van de vrouwtjes kunt onderscheiden.


Puffertoop


Aqua-40

Als de kers op de slagroom mochten we ook bij Sonja nog naar boven op zolder kijken om daar de opgroeiende sleutelgaten te bewonderen. Met zeer veel finesse viste Sonja daar met het grootste gemak een viertal (ja ach, ze waren nog zo klein dat ik er best 2 extra wilde ) uit de bak om aan ons mee te geven.


Sonja bij de kleine Maroni's

Beneden nog snel wat plantjes van Yme meegenomen, en dat maakte samen met de paludariumplantjes van Maurits en de door Erik meegebrachte vuurgarnaaltjes van PlukeenRoos de buit compleet. Tijd om zeer voldaan afscheid van iedereen te nemen en naar huis te gaan dus!

Op weg naar huis waren Sieldra en ik het over 2 dingen eens: zonder andere bakkenschouwen te kort te willen doen was dit zonder meer de meest gezellige en geslaagde, en wat een leuke mensen hebben wij toch op ons fantastische forum!