L.S.,

Ondanks het feit, dat een magere opkomst voor ieders begrippen, geen enkele negatieve invloed heeft gehad op de gezellige sfeer, is er toch een brug geslagen, om dit soort uitstapjes te herhalen.
Vreemd genoeg begonnen er geen deeltjes te knetteren, bij deze toch wel redelijk uniek te noemen bijeenkomst. Onder een staalblauwe hemel op een monumentaal en groen ogend terrein, kwamen we zoals afgesproken bij elkaar.
In het gebouw was het heerlijk rustig, zodat je niet in het gedrang kwam met andere bezoekers. Dat is weer het voordeel van een zaterdag, maar het mooie weer, was daar, denk ik, ook debet aan.
Het bezoek begint bij een haaienbak en de pinquins, van daar uit wordt je naar diverse zeebakken gesluisd, vervolgens naar de mangroven/brakwater-biotopen , waarna je zoetwater, de reptielen, insekten en wat kleine zoogdieren kunt bezichtigen. Verder waren er afdelingen met mineralen en fossielen. Alhoewel ik nog wel uren had kunnen chillen op het bankje in de ruimte van de grote zoetwaterbak, stonden we na een dikke 2 uur weer buiten in de prachtige tuinen voorzien van enorme fonteinen.
Hans zat natuurlijk alvast met een paar anderen op het terras bij het restaurant en was hevig ontdaan, dat er op paludariumgebied niet zo gek veel te beleven viel. We besloten daar in de middaguren ook maar meteen een hapje te gaan eten. De weergoden waren nog steeds goed geluimd en de horecaprijzen in Duitsland zijn voor Nederlanders een lachertje. De bediening kwam wat clownesk op me over, maar dat was bij de prijs inbegrepen. Lunch met entertainment noemen ze dat, geloof ik. Op de ballen van Hans en Yme na, leek mij de kwaliteit van het voedsel op zich wel in orde. Bij de aanblik kreeg ik de neiging om met die dingen te gaan gooien, terwijl het gespreksniveau danig begonnen te dalen. Melig werd je er in ieder geval wel van.
Ineens kwam er iemand plotseling op het idee om een bezoek te brengen aan Zoo-Zajac, wat natuurlijk niet zo ver weg was en ook nog eens op de route terug ligt. Na een hoop heen en weer gebel, internetten, druk overleg en voor ieder een aantal persoonlijke afwegingen, kwamen we tot de slotsom, dat het tijd werd om op te staan, de beentjes even te strekken en dan in de auto te stappen naar de grootste snoepwinkel voor de aquariaan.
Het VVV-beheer natuurlijk in een groene auto en het AF-beheer natuurlijk in een blauwe auto.
Een afgezette rijstrook, waar niets, maar dan ook helemaal niets gebeurde, zorgde voor een enorme verkeersstremming, waar wij natuurlijk in terecht kwamen. Het lijkt wel of files in het buitenland altijd echt langdurig stilstaan. Enfin met allemaal voordringers en dus abominabele ritsers, is dit de ideale situatie om elkaar uit het oog te verliezen, wat natuurlijk ook gebeurde.
Toch was de groep na een tijdje weer compleet in de snoepwinkel. Iedereen volgde zo’n beetje zijn eigen route, waarbij CW en ik tevergeefs driftig op zoek gingen naar een Tonina.
Daarna scoorden Yme en ik nog wat plantjes, alleen om te kijken wat het zou worden, omdat ze er vaag uitzien en de benaming ontbreekt. Het is altijd leuk om te kijken en vergelijken, wat er, onder redelijk dichtbij elkaar liggende omstandigheden, gebeurt.
Na een tweetal uren en nog steeds het gevoel hebbend, dat ik nog lang niet alles had bekeken, werd ik door mijn lieftallige echtgenoot min of meer gesommeerd het pand direct te verlaten.
Eenmaal buiten richtten wat nieuwsgierige ogen van Stoffie/Jacqueline de blikken op mijn pas aangeschafte zakken lateriet. Na een korte ondervraging en een korte toelichting betreffende lateriet, stoof Stoffie de winkel weer in om dat ook eens uit te gaan proberen.
BasP komt uit de verste regionen, dus die kwam ook als laatste de winkel uit. Onder luid applaus werd ie verwelkomd op het parkeerterrein.
Het werd tijd om elkaar los te laten en huiswaards te keren. Moe, maar voldaan kijk ik op deze dag terug en zie met veel plezier een herhaling tegemoet.

Eerst was het water op



Toen moest ik even met mijn camera de bevriezing uitproberen



Toch een geweldige opkomst voor iets van 16.000 leden bij elkaar, waarvan je overlappend voor het gemak 8.000 mag rekenen.
Sarcasme en situatiekennis hoort hier een beetje bij vind ik zelf.



Onbegrijpelijk, waar de uitspraak "zo rood als een kreeft" vandaan komt



Verder nog wat visjes, waarvan de komende vissen, ik toch wel heel erg gewend ben deze in getale van tientallen en van tussen de 60 en 90 cm tegen te komen in de natuur. Vooral die Neushoornvissen, de rest zie je vrij solitair, of in paren met een broedstatus, maar dan moet je ook zorgen, dat je de boel niet verstoort, anders heb je echt een probleem.



Nou ja, dit watje valt dan wel mee.



Maar deze moet je echt niet te dicht benaderen als ie aan de leg is.
Dan kun je het echt wel schudden. We zien deze vissen allemaal in redelijk kleine en onderontwikkelde staat in een aquarium, maar in het wild is het "different cook".



Nog meer leuke kleurtjes:



Die kon ik even solitair pakken, maar dat is één van die visjes, die je op de zo kenmerkende duikfoto's kunt aantreffen met duizenden langs al die gorgonen. Ze zijn ook in het blauw verkrijgbaar



Kardinalen zijn van alle markten thuis. Hier de zoute variant.



1 of 2 nagbootste ogen op vissen heb ik wel begrepen, maar dit niet



Tsja.. de Arrowanna (have) Zeker uit China tegenwoordig. Ik zou hem ook wel wannen, als ik voldoende ruimte had.



Wat is dit?



Zoek het gespuis:



Gewoon wat groen met blauw



Moet hij nu naar de Pearl, of ik?



Nog een minimeeting:



Ook grote bekken zijn vergankelijk:



Google plafond is wachting you!



Sssssssssssssij sssssssssshier sssssshiemand ietssssssssssssssss?



Hmzzz... ik lijk wel op jullie, maar de hoeveelheden Brinta, die ik zou moeten nemen, om ook net zo groot te worden, houden me enigzins tegen.



Heel raar en ineens komt er weer wat voorbij zwemmen:



Aerghhhhh



Het kan nog erger: de ballen van Hans7



Nog veel erger; de ballen van Yme, waar Bas om moet lachen, terwijl Yme zich richt op het bestek.
Bestek schijnt voor sommige mensen toch ook een aparte ervaring te zijn.



En toch is het mogelijk om in alle rust, tevredenheid en harmonie te genieten van de gewoonste dingen van de dag.



Een totaalplaatje. Kwantitatief wat karig, maar kwalitatief des te minder!



Ja, dat was even eng. De bestuurder achter ons zette de achtervolging in, terwijl de bestuurder voor ons, maar niet vooruit te branden was.



Hier kwamen Yme en ik op het illumineuze idee, ook maar eens een kitschbak te beginnen. Op zich hoeft dat niet onder te doen voor een echte plantenbak, als je die overbodige crap weg zou laten dan. Scheelt een hoop gedoe en ergernis.


Vieze ramen, maar hij is zo leuk:



Geknokt?



Sucks



Oja... niet om de kwaliteit van de foto, maar om mensen te laten zien, wat het nu precies inhoudt om een Minihaai achtig iets aan te schaffen. Wel mooi, daar niet van.



My love Channa:



Duitse Cory's op het strand. Vreemd genoeg geen kuilen, flauw he?



Iedereen doodop, behalve BasP.
Mja... die man heeft nu eenmaal een ander ritme, dan de doorsnee mens.




Is getekend door Catweazle en Kardinaaltje.