Op bezoek bij Ollie

Op 6 juni 2009 bracht een schare VVV-ers een bezoekje aan Ollie in Hilversum. Ollie is woonachtig op de bovenste etage in een zogenaamde startersflat en is dus niet groot behuisd.
Hierdoor moesten de bezoekers in twee ploegen worden verdeeld. Achteraf gezien hadden de gasten met dat mooie weer wel op het dakterras, dat veel groter dan de woonkamer is, kunnen bivakkeren, want ook daar was het niet onaangenaam vertoeven.
Bovendien was daar de ultieme oplossing voor goudvissencamouflage; een oranje badkuip, maar ook een perfecte Amanoscape in de vorm van een afgebakend stukje beplanting, dat geheel klopte echt als schoolvoorbeeld , waar helaas geen foto van is.
Wij kwamen natuurlijk net weer op de verkeerde tijd binnen, doordat we ergens op het forum niet goed hadden gekeken, maar gelukkig viel de entrée samen met een wisselmoment.

Bij binnenkomst bekroop mij het gevoel van één groot multiple-species-paludarium met geïntegreerde bakken, bakjes, kooien met knaagdieren en een zwarte nano poema.
Waar je je ogen ook op richtte; het had meer dan twee pootjes, vinnen, of chlorofyl.
De homo sapiens was duidelijk in de minderheid, maar genoot niet minder van die omgeving.

Terwijl ik mijn ogen uitkeek naar 95 goed verzorgde soorten vis, een aantal vergeten soorten garnalen, en slechts 1 soort kreeft, schoten er beelden door mijn hoofd, waarbij ik als kind altijd fantaseerde, dat ik later ook zo wilde gaan wonen. Helaas ben ik tot een overgeorganiseerde volwassene ontpopt, waardoor dit voor mij niet mogelijk is.

Omdat de nadruk op de vissen ligt bij de gastheer, was er aan aquariumplanten weinig te beleven, maar dat maakte de kamerbeplanting weer ruimschoots goed. Heel vakkundig heeft Ollie allemaal draden vlak onder het plafond gespannen, waar de klimplanten welig langs tierden en de meeste nog keurig afgestoft ook. Uit ervaring kan ik spreken, dat mensen, die klein behuisd zijn, ook bijzonder creatief gebruik kunnen maken van de hoogte. Het feit, dat er een aantal aquarium attributen aan die lijntjes hingen, is hiervan een bewijs.

Toen stelde ik Ollie de hele rare en misschien wel indiscrete vraag, waar hij nou slaapt?
Ollie antwoordde; soms daar en soms daar en wees ook direct in de woonkamer op de grond en vertelde daarbij, dat hij wel eens werd vereerd met een bezoek van een springende albino Oscar. Nu weten we ook meteen, waar de zeemeerminnen vandaan komen.

De foto’s spreken voor zich, maar toch kon ik het niet laten bij sommige afbeeldingen een opmerking te maken.





Wat kom je doen?


Mijn eigen associatie:



Drijfzand?


Uitlachen, of toelachen?


Walks alone


Geschonden vertrouwen


Want zij gaat vreemd met de baas


Waar boeken staan, kan geen aquarium Ollie!


Ollie maakte zelf een opmerking over zijn kruin. Je moet het maar zo zien Ollie:
Wat er op je kruin verdwijnt, komt ten goede aan je Anubias. Ik wist niet dat die plant een halve meter lang kon worden.


Aan het einde van die open bak staan Mangroveplantjes, die het erg goed doen.
Ik neem namens VVV altijd een kleinigheidje mee voor een gastheer/vrouw.
Ik zat eerst aan een plantje te denken; maar goed dat ik daar niet voor heb gekozen.


Wouter zit zwaar te overpeinzen, hoe hij zijn moeder zo gek zal krijgen


Kleine tip, wat ik je al gaf Ollie;
Voor een jungle-by-night-effect, koop een paar van die goedkope hallogeenlampjes bij de bouwmarkt.


Een veel betere versie van de Mona Lisa





Na al het vissengeweld gingen we naar nog meer vissengeweld, maar dan niet bij een particulier, maar richting de Rifwachter in Hilversum, waar Ollie werkzaam is. Voor de mensen, die dit niet weten; De Rifwachter is gelegen in het centrum van Hilversum in toch wel het meest ludieke pand, wat ik ooit ben tegen gekomen in deze branche. De zaak is een bunker en omgetoverd tot een waar aquariumliefhebbersparadijs met architectonische hoogstandjes.

http://www.bantaskine.nl/bantaskine-portfolio-p509.htm

Zoals de naam al doet vermoeden is deze zaak ruim gesorteerd in zeewateraquaria en alles wat daarbij komt kijken. Uiteraard komt de zoetwaterliefhebber met al zijn biotopen ook ruimschoots aan zijn trekken. Wat mij zeer positief opviel, is dat de bakken met bijzonderheden waren gelabeld met opmerkingen als:
“Deze vis kan niet worden gehouden in een bak < 1.20 m�
“Dit is een haremvis�
“Let op! Dit zijn vinnenbijters� enz., enz.









En zo hoort het!






Na wat kleinigheden te hebben aangeschaft en een dikke anderhalf uur verder en een babbeltje met de eigenaar, was het tijd om weer naar huis te gaan.
Mijn handen jeukten om mijn bak te gaan rescapen met al dat moois.

Tot slot een dankwoord aan Ollie voor de gastvrijheid.
Hij heeft het toch maar aangedurfd met het MSS en MTS syndroom in een vergevorderd stadium

Inmiddels is de lijst met vissen ook beschikbaar: Vissenlijst Ollie